Eerlijk gezegd schaam ik me er een beetje voor.
Ik heb namelijk het haken weer opgepakt. Als kind al vond ik dit een heerlijke bezigheid. Zittend in een hoekje (vaak lekker op de grond) kon ik zo enorme projecten afronden die ik zelf van te voren had bedacht. Ik maakte altijd praktische dingen (kleren voor knuffels bijvoorbeeld) en had zo van die "haakperiodes". En nu heb ik dus het haken weer opnieuw ontdekt. t Is bijna meditatief als je het mij vraagt....
"Waarom schaam je je daar dan voor", zul je je misschien afvragen. Nou ik had gewoon heel sterk het idee dat ik jullie heel veel rokjes moest gaan laten zien, die ik dus allemaal aan het maken was. En ik had een soort van "naai-block" Na de eerste successen lukte het niet meer. t Was niet meer spontaan en het werd een soort van Moeten. En als ik een gevoel van Moeten krijg dan blokkeer ik een beetje (of schaam ik me eigenlijk daarvoor...?)
Nu heb ik lekker alle schaamte eruit gegooid en kan ik jullie mijn kleedje in de maak laten zien. t Kleedje heeft al bijna het formaat babydekentje bereikt en t plan is dat ie nog wel wat groter dan dat gaat worden.
t Project is er niet eentje die zo maar klaar is dus doe ik lekker rustig aan stukje bij beetje.
Overigens is het handig dat het allemaal kleine lapjes zijn want dat neem je makkelijk overal mee naartoe. En thuis? Thuis zit ik lekker te haken dus.....
